« »
 
[]« Apinari » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 311c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/APINARI
APINARI, pro Acinari vel Aginari, hoc est, In parvo morari, legendum censent Barthius et Casaubonus apud Grævium in notis ad Glossas Isid. Vide Acinari. Emendationi favet vox sequens.