APLAUSTRUM, pro Aplustrum, vel Aplustre, in Vita S. Appiani Monachi Ticinensis n. 10. Est porro

Aplustrum, tabulatum ad decorandum superficiem navis adpositum

. Ita Schol. Juvenal. Sat. 10. Gloss. Lat. Gr. Aplustra, πτερὸν πλόιου ὡς Ἐννιος. Alibi :

τὸ Ἄϰρον τῆς πρῶρας.

Vide supra Amplustria et infra Aplustre, et confer Jal, Archéologie navale vol. 1. pag. 166, qui ex Gloss. Anglos. Bruxell. sec. X laudat : Aplustra, Geredru. Gereðor, plur. Gereðru idem est ac roðor, Remus. Apud Somner. autem legitur Geredu, sing. Gereda, Germanis hodie Geræth, Armamenta.