![[]](http://media.enc.sorbonne.fr/ducange/jpg/A/316a.jpg)
« Apollinaristæ » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 316a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/APOLLINARISTAEAPOLLINARISTÆ, Hæretici sic dicti ![[]](img/image.png)
ab Apollinari Laodiceæ Episcopo, qui, teste
Socrate, primum docuit hominem a Verbo susceptum fuisse sine anima, deinde animam quidem
Christo dedisse, non vero mentem, cujus loco Deum Verbum fuisse autumabat. Plures alios
errores Apollinaristis adscribunt cum Historici, tum Patres. Illos omnes tribus capitibus
comprehendit Greg. Nyssenus. Ex hoc doctore professi sunt Apollinaristæ, Verbum carneum,
filium hominis sæculorum conditorem, et mortalem Divinitatem. Isidor. Origin. lib. 8. cap. 5. sect.
45.
![[]](http://media.enc.sorbonne.fr/ducange/jpg/A/316b.jpg)
ab Apollinari Laodiceæ Episcopo, qui, teste
Socrate, primum docuit hominem a Verbo susceptum fuisse sine anima, deinde animam quidem
Christo dedisse, non vero mentem, cujus loco Deum Verbum fuisse autumabat. Plures alios
errores Apollinaristis adscribunt cum Historici, tum Patres. Illos omnes tribus capitibus
comprehendit Greg. Nyssenus. Ex hoc doctore professi sunt Apollinaristæ, Verbum carneum,
filium hominis sæculorum conditorem, et mortalem Divinitatem. Isidor. Origin. lib. 8. cap. 5. sect.
45.
