![[]](http://media.enc.sorbonne.fr/ducange/jpg/A/320c.jpg)
« 2 apostolicus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 320c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/APOSTOLICUS22. APOSTOLICUS. Ridicule nimis Scriptor Anonymus lib. 4. Belli Palæstini cap. 21. apud Ludewig.
tom. 3. Reliq. MSS. pag. 4. Apostolicum vocat, qui tum apud Saracenos erat et
religionis et imperii supremus arbiter :
Caliphæ nostro Apostolico et nostro Regi domino Soldano Militi fortissimo, salus et immensus honor.Hoc modo inducit Curbaran scribentem ad Calipham. Et infra :
Curbaran cum habuisset jam maximum exercitum Turcorum ex longo collectum tempore, et licentiam Christianos occidendi accepisset a Calypha eorum Apostolico, illico incoavit iter.
P. , 1766.
◊ Non unius Anonymi est
isthæc appellatio, ut ex Cangii observat. ad Joinvil. pag. 97. colligitur ; neque enim
ridiculosius Apostolicus, quam Papa vocatur, ut a Raymondo d'Agiles
et Jac. de Vitr. lib. 3. pag. 1125.les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Apostolicus Ordo, Monasticus. Visio Wetini Monachi Augiensis inter Acta SS. Benedict. sæc. 4. part.
1. pag. 270. ubi de Monasteriis : In hoc namque maxime ipsa vita Apostolici Ordinis confunditur, quod virtutes vitiis suffocantur.Infra Vitam Apostolicam appellat vitam monasticam.
