◊ Submonitio quævis. Ch. Alfonsi III. Reg. Portug. æræ 1267. apud Brandaonum lib. 15. Monarch. Lusitan. cap. 24 :

Solum hoc, quod mihi et successoribus reservo in perpetuum, videlicet collectam, monetam, hoste, annaduam, Appellidum, fossadum, etc.

Alia Alphonsi Regis Portugalliæ apud eumdem lib. 13. cap. 17 :

Et vobis illam utique concedo liberam et exemptam ab omni regali onere : ita quod homines, qui ibidem morantur, de cætero non vadant ad Appellidum ad Castellum faciendum, etc.

Fori Alcaconenses :

Et qui non fuerit ad appellido Cavaleiros et Pedones, exceptis his, qui sunt in Servitio alieno, Miles pactet 10. sol. pedones 5. sol. ad vicinos.

Vide Apellidum. Hanc submonitionem duplicem fuisse : generalem, cui ab omnibus obediendum erat, quando Mauri invasores terram infestabant, aliam a qua privilegiis plurimum excipiebantur oppida, docet S^a Rosa de Viterbo Elucidarii vol. 1. pag. 122. Chart. ann. 1188 :

Numquam de vestra villa faciatis carrejra a senhor cum vestros corpos, nec per vestros haberes, nec vadatis in Apelido, nisi ergo super vos venerint Mauros, vel gens alienas.

Alia anni 1098 :

Omnes scutarii vadant ad Apelido, cum opus fuerit, sed non transeant aquas Durii, nisi cum rege vel cum domino terræ a se misso.

Alia ann. 1225.

Et omem de S. Cruce qui non fuerit in Apelido cum suos vicinos pectet uno morabitino ; et si dixer : non lo ovi, juret cum duos vicinos.

Denique S. Rosa Apelidum etiam idem fuisse ac Anaduam statuit, laudando chartam quam ex Brandaoni lib. 13. cap. 17. supra affert Cangius, sed ibi fortasse post Appelidum virgulæ locus est.