« Appellum » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 325c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/APPELLUM
APPELLUM, In jus vocatio. accusatio : proprie enim in criminalibus actionibus vocem hanc
usurpant Angli, vulgo Appeale. Vide Bractonum lib. 3. de Corona cap. 11. § 2. 3.
Fletam. lib. 1. cap. 34. et Rastallum. Marten. tom. 4.
Anecd.
col. 456. E. et 557. C. Ludewig. Reliq. MSS. tom. 5. pag.
475. Articuli Cleri Anglicani ann. 9. Edw. II. cap. 16 :
Admittunt accusationem illorum, quam ipsi communiter vocant Appellum, etc.
Appellare dicitur, qui appellat, aut accusat : vel qui appellum, seu
accusationem suam prosequitur. Brompton :
Cum Rex eum intuitus esset, de proditione et morte Alfredi fratris sui Appellavit in hæc verba : Godwine, ego te Appello de morte fratris mei, quem proditionaliter occidisti.