« »
 
[]« Applausivus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 328b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/APPLAUSIVUS
APPLAUSIVUS, Propitius, favorabills, Gall. Favorable. Charta Rudolfi imper. ann. 1290. in Chartul. Romaric. ch. 16 :
Ancelinus de Perroya, canonicus Virdunensis, ... supplicavit ut venerabilem Felicitatem, dictam Loretam, abbatissam Romarici montis, principem nostram, suam consanguineam ad Applausivæ dulcedinis amplexus suscipientes dignaremur eam ad cœtum principum collocare.
Vide Applaudere. Nostri vero Aplaudir dixerunt, pro Tegere, velare, Gall. Couvrir, cacher. Lit. remiss. ann. 1394. in Reg. 146. Chartoph. reg. ch. 401 :
Icellui Thomas dist qu'il l'avoit frappé d'une fourche de bois, combien que en verité il n'en feust riens : mais le dist pour Aplaudir et coulourer son fait.