« »
 
[]« Approprianter » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 333b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/APPROPRIANTER
APPROPRIANTER, In proprietatem, in proprios usus. Charta ann. 1306. inter Probat. tom. 2. Annal. Præmonstr. col. 375 :
Approprianter ac liberaliter donantes jus patronatus ecclesiæ parrochialis in Fridburg.
Vide Appropriare 1.