![[]](http://media.enc.sorbonne.fr/ducange/jpg/A/333b.jpg)
« 1 appropriare » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 333b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/APPROPRIARE11. APPROPRIARE, Rem propriam sibi facere, in suos usus et sua commoda convertere. Glossar.
Lat. Græc.
Appropriare, νοσφίζειν. Auctor Mamotrecti :
Vendico, Approprio.Apud Aurelianum Siccensem lib. 2. de Tardis passion. cap. 13.
ciborum Appropriatiodicitur, quorum succus per digestionem in propriam hominis substantiam convertitur. Vide Forcell. Lexic. Vincentius Belvacensis lib. 32. cap. 92 :
Et in primis locum, in quo erat Mahomeria, reconciliavit Legatus, qui dudum in altera ejusdem urbisChronicon Upsalensium Archiepiscopor. n. 10 :(Damiatæ)captione B. Virginis Ecclesiæ deputatus fuerat, et Appropriatus.
Mansionem suam in Beremi et Grenly cum suis pertinentibus et attinentiis omnibus Appropriavit.Charta Ludovici II. Regis Siciliæ e MS. D. Brunet fol. 116 :
Possint... stratas publicas... sibi quomodolibet Appropriare.Sed
Appropriare, proprie usurpatur in foro Ecclesiastico de Ecclesiis aut beneficiis
Ecclesiasticis, quæ Ecclesiis principalibus aut Monasteriis, a quibus dependent, uniuntur,
earum fructibus in proprios Ecclesiæ, quibus Appropriantur, usus redactis. Synodus
Exoniensis ann. 1287. can. 84 :
Obventiones el oblationes, quas fieri contigerit in capellis, ubi matrix Ecclesia Religiosis est appropriata personis, non ipsis religiosis cedant, sed Vicariis duntaxat inibi canonice constitutis.Charta Regis Angl. tom. 1. Monastici Angl. pagina 237 :
Concessimus et licentiam dedimus dictis Priori et Conventui, quod ipsi et successores sui Ecclesiam parochialem S. Andreæ... quæ est de advocatione et patronatu suis propriis, ut dicitur, Appropriare, et eam sic Appropriatam in proprios usus tenere possint, etc.
◊ Ejusmodi appropriationum abusus attigit Alexander
IV. PP. in Regesto anni 7. Epist. 23. ex Bibl. Regia : ![[]](img/image.png)
idem
Monasticum Anglic. tom. 2. pag. 18. 57. 182. 483. Ingulfum pag. 860. Concil. Londinense
ann. 1268. cap. 23. Inquisitionis Archidiaconor. Lincolnensium ann. 1233. cap. 35.
Lindwodum pag. 88. 2. Edit. Rastallum, præterea Consuetudinem Britanniæ art. 269. 306.
319. 433. 443. Charta ann. 1294. in
Avemanni Append. ad Histor. Burgg. Kirchberg. pag. 42 :
Tunc siquidem referentibus vobis accepimus, quod Religiosorum quorundam non solum Angliæ, sed et aliorum regnorum avara cupiditas, qui, ut vestro utamur eloquio, Appropriationem Ecclesiarum parochialium in regno Angliæ a Sede Apostolica ex falsis causis hactenus obtinuere sibi concedi in eodem regno, usque adeo late patet, quod illud veneno hujusmodi totaliter fere in suis partibus jam infecit : quoniam ex hoc divinus in eis cultus perit, intermittitur hospitalitas, jura Episcopalia detrahuntur, pauperibus clauduntur ostia pietatis, ac proficientibus Clericis, dum spes provisionis adimitur, proficiendi studium minoratur. Inter alia quoque scandala, quæ de hujusmodi Ecclesiarum Appropriationibus suborta proponitis. signanter exprimere curavistis, etc.Vide
![[]](http://media.enc.sorbonne.fr/ducange/jpg/A/333c.jpg)
idem
Monasticum Anglic. tom. 2. pag. 18. 57. 182. 483. Ingulfum pag. 860. Concil. Londinense
ann. 1268. cap. 23. Inquisitionis Archidiaconor. Lincolnensium ann. 1233. cap. 35.
Lindwodum pag. 88. 2. Edit. Rastallum, præterea Consuetudinem Britanniæ art. 269. 306.
319. 433. 443. Charta ann. 1294. in
Avemanni Append. ad Histor. Burgg. Kirchberg. pag. 42 : Ipsam curiam cum bonis predictis... Ecclesie in Suabehusen, tanquam dotem jure proprietario libere Appropriamus.
P. , 1766.
◊ Nostris etiam
Approprier, eadem notione, scilicet pro Rem alteri adjungere, Gall. Unir,
incorporer. Lit. ann. 1371. tom. 5. Ordinat. reg. Franc. pag. 415. Nous avons Approprié, unie et annexé, et de nostre auctorité.... Approprions, unions et annexons perpetuellement a nous, à noz successeurs et au domaine de la coronne de France, etc.
