APTUARE, Rem propriam sibi facere, vindicare, quasi sibi aptare, Gall. s'Approprier. Inquisitio ann. 1156. tom. 1. Hist. episc. Massil. pag. 479 :

Quod Raymundus de Vita eterna Massiliensis episcopus pro querimonia, quam ab hominibus S. Cannati habuit de novis deffensis, quos caslani fecerant, ipse episcopus eosdem deffensos Aptuavit, et quicumque de illis sive de aliis deffensis novis aliquid habere voluit, per episcopum cognovit, et in singulis deffensis duos cirogillos annuatim pro censu retinuit.

Coacta nimis et longius repetita originatio, quæ Aptuare, ab Apaltus vel Appatiamentum accersit ; neque felicior est interpretatio, qua Aptuare, per In feudum dare, exponitur.