1. AQUARIUS. Gloss. Lat. Græc. Aquarius, ὑδροχόος, Gloss. Lat. Græc. ὑδροχόος, Aquarius, canalis. Alibi : ὑδροφόρος, Aquarius. Joan. de Janua :

Aquarius, serviens, qui portat aquam.

Gall. Porteur d'eau. S. Hieronym. Epist. 27. cap. 4 :

Et Gabaonitas ob dolos et insidias fœderis impetrati, in Aquarios lignariosque damnavit.

Ex Josue cap. 9. ubi Aquarii sunt, qui aquas portant. Jul. Firmicus lib. 4. cap. 6 :

Faciet bubulcos, Armentarios, Aquarios, pastores, etc.

Lib. 8. cap. 25 :

Balneatores faciet, mediastinos, et Aquarum ministros.

Lampridius in Commodo :

Aquam gessit ut lenonum minister,

in balneis : ii νεροφόροι dicuntur in Passione sancti Patricii Episcopi n° 7. 28. April. quam vocem non intellexere viri doctissimi :

ό δὲ ὃσιος Πατρίϰιος εἰσελθὼν ἐν τῷ ζέματι, ὡς εἰσ νεροφόρον ἐνήχετο,

ubi legendum, ὡς εἷσ νεροφόρων, tanquam unus ex aquariis. Hanc emendationem corrigit ipse Cangius in Glossario mediæ Græcitatis, ubi retinet νεροφόρον : quod interpretatur partem balnei, in qua lavari solent, qui eo contendunt. Liber Niger Scaccarii pag. 353 :

Æquarius duplicem cibum et quando Rex iter agit 1. d. ad pannos Regis exsiccandos, et quando Rex balneat 1111. d. exceptis tribus festis annuis.

Legendum Aquarius. Vide Salmasium ad Vopiscum pag. 515. et supra Aquariolus.