« »
 
[]« 1 archetus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 361a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ARCHETUS1
1. ARCHETUS. Chron. Parmense ad ann. 1291. apud Murat. tom. 9. col. 822 :
Elevata est turris sanctæ Mariæ majoris Ecclesiæ a cingulis lapidum sine Archetis, in sursum per multa brachia.
Est cæmentariis nostris instrumentum quoddam, serra nimirum aurichalci grandioribus lapidibus cædendis apta, quod Archet dicunt ; hic tamen per Archetum tractoriam gruem, Gall. Grue, intelligendam puto, qua scilicet lapides in altum tolluntur.