ARCHICLAVUS, Archiclavis, Dignitas Ecclesiastica, eadem quæ Thesaurarii in Ecclesiis Cathedralibus, et in Monasteriis : quæ quidem dignitatis appellatio maxime viguit in Ecclesia S. Martini Turonensis. Acta Episcoporum Cenomanens. :

Cunctasque ibi decimas pertinentes, cunctos census et suburbia, quæ Archiclavi tenere solebant, excepta proferenda, quam Archicapellanus de manu Pontificis, Missam cantantis, recepit.

Monachus Altisiod. in Chronico :

An. Henrici Imperat. 10. Herveus Archiclavis B. Martini Turoniis obiit.

Idem ann. 1040. Mainardum Senonensis Ecclesiæ Archiclavem, qui Gelduino Senonensi Archiepiscopo successit, appellat, qui Odoranno ann. 1032. ejusdem Ecclesiæ Thesaurarius dicitur. Ita Herveus, qui Monacho Altisiod. et Glabro Rodulpho lib. 3. cap. 4. prædicti S. Martini Turonensis Monasterii Archiclavis appellatur, ab auctore rerum gestarum Pontificum Turonensium Thesaurarius indigitatur :

Herveus, inquit, Thesaurarius ipsius S. Præsulis jecit fundamentum hujus Ecclesiæ, quæ hodie cernitur

. Inscriptio sigilli Henrici fratris Ludovici VII. apud Duchesnium :

Henricus filius Regis sancti Martini Archiclavis.

Charta Bernerii Decani et Firmanni Archiclavis S. Martini Turon. apud Marten. tom. 1. Anecd. col. 67 :

Nos B. Ernerius scilicet Decanus atque Firmannus Ædituus.... studeat reddere... in Missa S. Martini in usus luminum solidos decem.

Ubi Ædituus idem est qui Thesaurarius. Ibid. pag. 89 :

Walterus Diaconus et Archiclavus subscripsi.

Necrologium Ecclesiæ Autissiodor. asservatum in Biblioth. Colbert. cod. 1966. Die octava Septembris

Obiit Eribaldus Levita et Archiclavis qui insperate ab inimicis gladio interfectus est

. Vide Hericum Monachum de Miraculis S. Germani Autissiodor. cap. 50. Beslium in Comitibus Pictav. pag. 181. 202. 210. 253. et Doubletum in Hist. Sandionys. pag. 810. S. Petrus Apostolus

Archiclavus totius Monarchiæ Ecclesiarum

, appellatur in veteri Charta, quæ extat lib. 1. Bibl. Sebus. cap. 1.