« Archipherecitæ » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 368b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ARCHIPHERECITAE
ARCHIPHERECITÆ, Dignitates apud Judæos Justiniani Novella 146 :
Neque licentiam habebunt hi, qui ab eis (Judæis) Majores omnibus Archipherecitæ, aut Presbyteri, forsitan vel Magistri appellantur, Perinæis aliquibus aut anathematismis hoc prohibere.Quænam fuerit Archipherecitarum dignitas et unde dicta, nos docet Morinus in suis Exercitationibus Biblicis lib. 2. Exercit. 6 Ineunte sexto Ecclesiæ sæculo ab Jehuda Hakados editus est liber Misnajoth dictus, qui omnes Judæorum traditiones complectitur. Hic liber in varia capita scinditur, quæ appellant סימפדפ Prachim : et antiqua pronunciatione quæ literam פ, semper aspirabat Pherecim. Postquam liber ille publice editus est, in omnibus scholis legi cœpit, atque etiam in plerisque Synagogis. Evenit non longo post tempore, ut honorificentissimum esset, lectionem illius Capitis primum in publicis aggredi conventibus, deinde ut hoc excellentissimis quibusque Rabbinis ut munus aliquod et excellens dignitas deferretur : ideo cum edita est illa Novella, Judæorum primores Archipherecitæ ab isto officio voce hybrida dicebantur, id est, capitis seu sectionis Principes. Rem exemplis probat laudatus scriptor loco citato, ubi illa potes, si lubet, consulere.