« »
 
[]« Arcola » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 372b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ARCOLA
ARCOLA. Inventar. ann. 1342. ex Tabul. Massil. :
Unum lectum munitum de una culcitra virgata, uno pulvinari, quatuor drapis pili lini, quatuor linteaminibus Arcolæ.... Item plus unam mappam cum uno manutergio pili lini, et aliam mappam Arcolæ.
Italis Arcolo est Devolutorium, Gall. Devidoir. Vide an huc pertineat.