« »
 
[]« Arda » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 374a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ARDA
ARDA, Pascuum, Gall. Paturage. Lambert. Ardens. in Hist. comit. Gisnens. a Valesio laudatus pag. 36. col. 2. Notit. Gall. :
Ille locus, eo quod pascuus erat, a pastura, ut aiunt incolæ, dicebatur Arda. Dicebant enim pastores ad invicem : Eamus et conveniamus in pasturam, hoc est, in Ardam.
Aliud est Arde, in Lit. remiss. ann. 1408. ex Reg. 162. Chartoph. reg. ch. 243 :
Icellui Julian esmeu du cop print une Arde ou baston d'une charrette à beufs, etc.
Une Harde de charrete
, in aliis ann. 1391. ex Reg. 141. ch. 157. Haud scio an huc pertineat vox Ardause, in aliis Lit. ann. 1474. ex Reg. 195. ch. 1039 :
Gerault Dusol s'efforça de frapper le suppliant d'une Ardause ; mais il lui rabatit le cop d'une autre Ardause.
Nisi legendum sit Andause, qua voce Falcula significatur. Vide supra Andasium.