« 2 arenarium » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 377b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ARENARIUM2
2. ARENARIUM appellabant Christiani cœmeterium, seu cryptas arenarias, quarum usus non modo
inserviebat humandis defunctorum corporibus, ex quo nomen est inductum, sed
et persecutionis tempore ad latebras Christianorum. Ita Baronius ann. 130. n. 2. ubi
ejusmodi Arenaria graphice describit. Anastasius in S. Silvestro :
Fecit basilicam,... in agrum Veranum, supra Arenarium cryptæ.Alii Cod. habent :
In agro Verano sub Arenario.Idem in Theodoro :
Eodem tempore relevata sunt corpora SS. Martyrum.... quæ erant in Arenario sepulta, via Numentana, etc.Acta SS. Marii et Marthæ cap. 4 :
In eodem loco decollati sunt sub Arenario.Acta Hippolyti, Eusebii et sociorum Martyrum :
Corpora illorum... Hippolytus. qui et Diaconus, collegit, et sepelivil via Appia, milliario ab urbe, in Arenario, ubi frequenter conveniebant.Prudentius περὶ στεφάνων, Hymn. 1 :
Ubi Iso Magister, Arenas, sepulcra interpretatur.Inclitas cruore sancto nunc Arenas incolæConfrequentant obsecrantes voce, vetis, munere.