« »
 
[]« 2 armaturæ » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 390c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ARMATURA2
2. ARMATURÆ postmodum singulariter dicti Milites, qui in principiis legionum erant, qui scil. ea exercitatione imbuti fuerant, ut auctor est Vegetius ; quo spectat hæc Inscriptio : CANDI-DIÆ. URBANÆ. MATERNINUS. PAR-DUS. ARMATURÆ. XXII. MARIT. F. C.
Armaturæ præterea Milites fuere in Comitatu Imperatoris, quorum duæ scholæ recensentur in Notitia Imperii sub dispositione Magistri officiorum, Armaturæ scilicet seniores, et Armaturæ juniores. Horum dux Tribunus Armaturarum dicebatur. Apud Ammianum lib. 14. 15. et 27. occurrunt Mellobaudes et Balcobaudes Armaturarum Tribuni. Sic porro appellatos existimat Pancirollus, quod gravissimis armis, seu potius omni armorum genere instructi essent, vel certe quod eorum schola conflata esset ex iis, qui sub Campidoctore armis instituti erant. Ita Joan. Villaneus lib. 11. cap. 45. 84. vocem, Armadure, pro Militibus armatis usurpat.
P. Carpentier, 1766.
Armaturæ Duplares, Simplares, apud Veget. lib. 3. cap. 7. Quæ binas vel singulas consequuntur annonas. []