« »
 
[]« Armer » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 392b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ARMER
ARMER. Computus generalis redituum Regis Franc. ann. 1202. apud D. Brussel de Feudorum usu tom. 2. pag. clvi :
Pro una tunica Armer quam Rex habuit octo dies post S. Johannem xv. s.
Scriptum Armer pro Armel. Germani etiamnum Armil, vel Armel eam vestium partem, qua lacerti brachiaque teguntur, vocant. Vide Armillum. Scribendum f. armor. i. e. armorum. Vide etiam Tunica ad armare in Tunica 2.