« »
 
[]« Armuratus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 396a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ARMURATUS
ARMURATUS, Scutis gentilitiis, quæ vocant Arma, distinctus, ornatus, Gall. Armoirié. Inventar. MS. Ecclesiæ Noviom. ann. 1419 :
Duo coffreti... Armurati armis de le Bossiere... Item una cortina magna serica roiata et Armurata armis de Courtenay.