« Arnatus pannus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 396c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ARNATUS
ARNATUS Pannus, Tinea consumptus, exesus, forte ab Italico Tarmato ; quod idem significat.
Statuta Massil. MSS. ann. 1253. ubi de Mercatoribus :
Si sciverint aliquam sarcituram vel malefacturam in aliquo panno, ea non vendant, nec etiam Pannum Arnatum vel vetustate consumptum.Provincial. Arna sive Arda, Gall. teigne, et Arnos, teigneux. Vide Raynouard. Glossar.