![[]](img/image.png)
ARPETA, corrupte pro Erpeta, seu Herpeta, Ignis sacer, ἕρπης, Græcis ; tumor exulceratus, a flava bile sincera
proveniens. Chronicon S. Maxentii, seu Malleacense ann. 1014 :
Scribonius
Largus cap. 63 :
Obiit Petrus Abbas... morbo Arpeta, id est, igni inextinguibili, sive se consumens.Infra :
Fuit homo... qui pedem morbo Arpeta perdidit.
![[]](img/image.png)
Facit hoc medicamentum ad carbunculos, et ad ignem sacrum, et ad zonam, quam Græci ἕρπετα dicunt.Est autem zona species ignis sacri. Adde eumdem cap. 246. Marcellum Empir. cap. 11. Celsum lib. 5. cap. 27. et Conradum Usperg. in Henrico V. Vide Ardentes.