ARRABARE, Avellere, Gall. Arracher, Provincialibus Derrabar, Occit. Darriga et Derriga. Catalanis Arrapar est Capillum radere, ad vivum attondere. Transact. inter S. Elzear. et homines de Podio Michael. ann. 1316 :

Item convenerunt.... quod quicumque taillaverit, Arrabaverit seu fregerit, vel alias distrinxerit arbores fructiferas, teneatur pro qualibet emendare tres solidos... Item convenerunt... quod nemo audeat... soccas Arrabare.

Unde manifestum fit, quod mox Arrabata terra, quæ fuit vinea, intelligi debeat de terra, unde vites evulsæ fuerunt ; quod apertius iterum patet ex Inquisit. ann. 1268 :

Dixit, quod juxta vineam, quæ est Arrabata, etc.

Stat. ann. 1352. inter Probat. tom. 2. Hist. Nem. pag. 152. col. 2 :

Item quod nulla persona extranea seu privata sit ausa Arrabare ligna in patuis Nemausi.