« Arraiatio » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 400c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ARRAIATIO
ARRAIATIO, Ordo, dispositio, Apparatus bellicus. Litteræ Edwardi III. Regis Angliæ ann.
1338. de hominibus ad lanceas eligendis, apud Rymer. tom. 5. pag. 7 :
Pro defectu electionis et Arraiationis hujusmodi, passagium nostrum quomodolibet nullatenus differatur.Occurrit ibid. pag. 8. Aliæ Regis ejusdem litteræ ann. 1330. apud eumd. Rymer. tom. 4. pag. 442 :
Qui in comitiva versus partes Ducatus Aquitaniæ sunt profecturi, et proifas et Arraiationem passagii illius, etc.Aliæ anni 1370. tom. 6. pag. 663. Super invasione Francorum et Arraiatione facienda :
Mandamus... omnibus aliis prætermissis, omnes homines defensabiles partium vestrarum, cum omni celeritate qua fieri poterit, Arraiari et in Arraiatione teneri faciatis.
P. , 1766.
◊ Nostris olim
Arreanche, eodem sensu. De homine dissoluto in re familiari, Bellomanerius MS. cap.
21. dixit, qui n'a en lui ne conseil, ne Arreanche, Hoc est, ni ordre ni arrangement.