« Arramendum » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 401a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ARRAMENDUM
ARRAMENDUM, Locatio, datio ad Arrendam seu firmam. Stat. Guillel. episc. Montalb. ann.
1337. apud Marten. tom. 8. Ampl. Collect. col. 1560 :
Dum in ecclesiis orationi deberent insistere, missa non audita, blada censuum et acapitorum, aut Arramendorum, et multas alias res asportant seu asportari faciunt.f. pro Arramendatorum. Vide supra Arradamentum.