« Arraniare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 401c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ARRANIARE
ARRANIARE, Arraniatus, a recentioribus Leguleiis dici annotat Spelmannus in
Glossario ad vocem Adrhamire, putatque eas voces mendose scriptas pro Arramare,
Arramatus, de quibus dictum est in Adramire. Cum nullum vir doctus proferat
locum, unde liceat veram vocis significationem expiscari, ejus conjecturam, nec probo, nec
rejicio, id unum observaturus, non minorem esse cognationem vocis Arraniare cum
Arrainare, quam cum Arramare ;
ac Arreniare fortean dici pro Arrainare, non pro
Arramare.