ARSURA, in Domesdei, dicitur auri vel argenti confiatio, purgationis ergo vel examinis. Modum rei exhibet Niger liber Scacarii Gervasio Tilleberiensi ascriptus cap. de Officio Militis Argentarii. Nam magno tunc usui illic fuit ad examinandas pecunias Regi solutas, propterea quod in multis locis et diverse admodum cudebantur. Arsura etiam dicta ipsa metalli inter conflandum diminutio : et libram aiunt tot ardere denarios, quot per ignem purgatorium amiserit. Prædictus vero liber Scacarii, seu Auctor Dialogi Fiscalis, Salisburiensem Episcopum, (Rogerum Cadomensem) sub Henrico I. Arsuram instituisse refert : cum idem Rex frumentarios et esculentos redditus in pecuniarios commutasset, numero atque pondere persolvendos.

Hic, inquit, postmodum ex mandato Principis accessit ad Scaccarium ubi cum per aliquot annos præsedisset, comperit hoc solutionis genere non plene fisco satisfieri. Licet enim in numero et pondere videretur satisfactum, non tamen in materia. Consequens enim non erat, ut si pro libra una, numeratos 20. solidos etiam libræ ponderis respondentes, solvisset, consequenter libram solvisset argenteam. Poterat enim cupro, vel quovis ære mixtam solvisse, cum non fuerit examinatio. Ut igitur Regiæ simul et publicæ provideretur utilitati, habito super hoc Regis consilio, constitutum est, ut fieret ordine prædicto firmæ (id est, annui census) combustio, vel examinatio.

Capite vero præcedenti combustionis seriem pluribus describit, aitque,

non esse legitimam Regni hujus monetam, si examinata libra decidat plus quam 6. denar. a pondere quam numerata respondet.

Sed restituit non instituit cumbustionis hunc morem Sarisberiensis Episcopus, cum jam inde ab Guillelmo Notho, Henrici I. parente, nota fuerit, ut ex variis locis Domesdei constat. Titt.

Chent. Archiepisc. Cantuariens. civitas Cantuar. Item reddit nunc 30. libras Arsas et pensatas, et 24. lib. ad numerum.

Alibi tit.

Lencolescire, Rex Chircheby : tempore Regis Edwardi valebat 40. lib. modo 60. sol. pondere et Arsura.

Alibi non semel occurrit,

ad pensum et Arsuram, ad pensum solum, ad pondus et Arsuram, ad pondus solum.

Hæc ferme ex Spelmanno.