« »
 
[]« Artislator » (par L. Henschel, 1840–1850), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 413c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ARTISLATOR
ARTISLATOR. Grammaticæ artis auctores appellantur hoc nomine, ad analogiam vocis Legislator, ut videtur, efficto, a Grammatico Vaticano apud Maium collect. forma octon. vol. 5. pag. 157. col. 1 :
Nam cum omnes Artislatores præcipueque Cæsar, propter rationem metricam, etc.
Ibid. pag. 163 :
Sane etiam hoc monemus, quod sint aliqui Artislatores.
Pag. 255 :
Hæc discretio a Plinio Secundo cunctis Artislatoribus supervacue visa est scribi.
Vid. pag. 260. Cl. Editor in textu distincte scribit
Artis lator
, in Præfatione conjunctim, neque magis constat de scribenda voce Legislator.