« Artuit » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 414b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ARTUIT
ARTUIT, Vox vulgaris, ab ἄρτος, Panis, convivium,
prandium. Charta ann. 1346. in Reg. 81. Chartoph. reg. ch. 530 :
Item pro quodam deverio,... vocato Artuit, seu comestione, quam anno quolibet tenetur facere domino senescallo, nomine domini nostri regis, pro octuaginta arpentaVide Comestiones.(sic)terrarum incultarum situatarum in dicto loco de Cossano.