« 2 asciculus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 419a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ASCICULUS2
2. ASCICULUS, pro Axiculus, vel Asserculus in Codice MS. Irminonis Abb.
San-German. fol. 65. col. 2. apud
Guerard. XIII. 1. pag. 132. :
Qui ipsum mansum tenentIbid. infra :(solvunt)Asciculos c. scindolas totidem, dovas xii. circulos vi.
Et in madium mense facit caropera Parisius cum Asciculos, similiter cum duobus animalibus. Ascicula,in Fragm. Polyptyci S. Remigii Rem. apud eundem Guerard. pag. 290. num. 5 :
In Baina facit et bannum 1. dat Asciculas 100. scindulas 50.