« »
 
[]« Ascla » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 419b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ASCLA
ASCLA, Assola, ab Occit. Ascle, Asserculus, idem quod Ascella 2. Charta ann. 1252 :
Invenit in terra quamdam partem postis, cujus latitudo erat fere duorum digitorum, et dixit minando.... cum dicta Ascla versus monachos, quod si venirent super eum de cætero, mala fortuna eveniret eis : et dixit dictus testis, quod dominus Amalricus accepit dictam Assolam ad defensionem sui et sociorum suorum.
Hinc