ASPERI, Aspri, Aspratura. Latini Asperos nummos vocabant, recenter cusos, necdum usu tritos et leves. Sueton. in Nerone cap. 44.

Aurum obryzum et nummum Asperum ingenti fastidio exegit.

Persius Sat. 3. :

Quid Asper utile num mus habet.

Sed aliam originem habent monetæ, quas Asperorum nomine donavere, præsertim Græci recentiores, qui Aspros, vel Aspra, appellant monetam minutiorem albam, seu argenteam, cum qua Monetarii majorem, tam argenteam, quam auream commutare solent : Græcis enim ἄσπρος album significat, ut liquet ex Chronico Alexandrino pag. 724. 766. 781. 876. Theophane p. 144. Constantino Porphyrogenito de Adm. Imp. pag. 117. et aliis a Glossographis passim laudatis. Glossæ Græco-Lat. δηνάριον, λευϰόν, Asprum. Hinc in iisdem Glossis, Aspratura, ϰόλλυβος, id est, moneta minor ; ἀσπρότης, Aspritudo, Candor ; ἔϰλευϰον, Asprum. Vide Leunclavium in Pandecte Turcico cap. 18. et Meursium in Gloss. et supra verbo Albus. Vincentius Bellovac. lib. 30. cap. 75 :

Cham suum habet tributum ad minus 15. drachmas, seu Asperos, qui bene valent 30. sterlingos :

nempe super tributarios terræ Anagh. Vide Glossar. med. Græcit. col. 143. sqq.