« 1 assetare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 433b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ASSETARE1
1. ASSETARE, Collocare dotem in fundo, fundum oppignerare. Idem fere quod Assignare et
Assidere, Gall. Asseoir, Hypothequer. Hist. Dalphin. tom. 1. pag. 58 :
Juravit eidem Domino Joanni dare, tradere, assignare et Assetare ex causa permutationis domum suam de inter aquis.Ibidem tom. 2. pag. 142 :
Dictas summas pecuniæ Assideat et Assetet dictæ filiæ, quæ uxor sua fuerit, super castrum Castillionis.Pag. 146 :
Pro summa pecuniæ supra scripta reddimus, atradimus et assignamus ac etiam Assetamus septem sestaria frumenti census, et 6. gallinas, etc.
P. , 1766.
◊ Item nude, pro Assignare.
Charta ann. 1305. in Chartul. Sabaudiæ fol. 113. v° : Nos dictus comesInstr. ann. 1377. inter Probat. tom. 2. Hist. Nem. pag. 335. col. 1 :(Sabaudiæ)debemus et tenemur assignare et Assetare dicto domino Claromontis.... centum libras.
Item quod si.... dicti consules dederint, assignaverint et Assetaverint dictis abbatissæ et monialibus.... tantos redditus sic extimatos, in sufficientibus et bene aysatis feudis, etc.Vide infra Assetiare.