« »
 
[]« 2 assis » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 437c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ASSIS2
2. ASSIS, assiatus. Lex Longobard. lib. 1. tit. 25. § 30 Rothar. 291. :
Si quis Assem de sepe Assiata, unam aut plures tulerit, componat sol. 1. Si quis de sepe stantaria facta vimen tulerit, comp. sol. 1. Si autem perticas transversarias tulerit, solvat sol. 2.
Ubi sepes Assiata, videtur esse illa quæ ex asseribus, seu tabulis sectilibus conficitur, quas nos etiamnum Aisses vocamus : stantaria quæ e palis aut perticis in rectum positis compacta est. Porro Assis Plauto et aliis, est tabula sectilis.