1. ASSULA, pro Astula, Fragmentum ; Joanni de Janua, id quod cadit de ligno, cum dolatur. Glossar. MS. Montis S. Eligii Atrebat. addit : Dicitur ab Assa, scilicet cum pro ligno dolato vel assere accipitur. Assula, quasi parva Assa. Henricus de Miraculis S. Germani Autissiodor. Episcopi cap. 30 :

Namque illustri cuidam viro B. Germani reliquias postulanti, Assulam ex cupresso, qua quondam sacrum tegebatur corpus, ab Archiclavo Ecclesiæ meminimus esse concessam.

Acta SS. Maii tom. 7. pag. 543. B :

In libro magno Chartæ pergamenæ manuscripto Assulis cooperto.

Canonicus Cisoniensis in Vita S. Arnulphi Martyris :

Vestis Sancti scinditur,

Sinus plenus Assulis

Patet coram famulis

Ad Arnulfi gloriam.

Infra :

Ipse sibi conscius,

Recedens quantocius,

Secum defert Assulas,

Quas dum distribueret,

Videt quod resumeret

Primas esca formulas.