ASULHARE, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Asulhare pice » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 448b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ASULHARE

ASULHARE Pice, sic quippe legendum, non vice ut in exemplo sequenti. Notum Veteres dolia, lagenas pice adstrinxisse. Hinc Horatius Ode 8. lib. 3 :

Hic dies, anno redeunte, festus
Corticem adstrictum Pice dimovebit
Amphoræ fumum bibere institutæ
Consule Tullo.

Et Ovidius Fast. lib. 2 :

Quodque Pice adstrinxit, etc.

Hinc etiam Picata vina apud Martialem Epigr. 107. lib. 13 :

Hæc de vitifera venisse Picata Vienna
Ne dubites : misit Romulus ipse mihi.

◊ Asulhare ergo pice, est dolia picare, Gall. Poisser les tonneaux. Charta Guillelmi Abb. Floriac. ann. 1296. ex Tabulario ejusdem Cœnobii :

Item dare promisimus annis singulis in vindemiis vinum, quod capi poterit in 32. doliis... et illis impletis illa Vice non tenebimur Asulhare, etc.

P. Carpentier, 1766.

◊ Nimis docte, ni fallor ; nihil enim aliud est eo loco Asulhare, quam Complere, explere, Gall. Remplir ; ita ut sensus sit, ubi semel impleta fuerint illa 32. dolia, tunc non tenebimur eadem iterum explere. Nequaquam ergo legendum illa pice, sed alia vice.