« »
 
[]« 1 atingere » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 452a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ATINGERE1
1. ATINGERE, Attingere, in præterito Atinxi, pro attigi, Assequi, Gall. Atteindre. Vide infra Attendere 4. Lit. remiss. ann. 1356. in Reg. 85. Chartoph. reg. ch. 58 :
Quia equus dicti presbyteri velocius currebat, quam equus sive jumentum Petri Ortige, cito Attinxit eumdem dictus presbyter.
Aliæ ann. 1396. in Reg. 149. ch. 294 :
Dictus invadens eum insecutus fuit, sic quod eum Atinxit, et de dicto gladio magno ictu in capite percussit.
Aliæ ann. 1459. in Reg. 188. ch. [] 190 :
Quem fugientem dictus Raimundus Atinxit. Faire Atainte d'une cause,
Litem obtinere, nostri olim dixerunt. Lit. remiss. ann. 1397. in Reg. 151. ch. 330 :
Comme Pierre Berrier eust eu certain procès à l'encontre de Richart Hudebourt ;.... et tant y eust esté procédé, que ledit Berrier eust fait gaagne et Atainte de laditte cause en l'encontre dudit Richart.