« »
 
[]« Atramentarium » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 453b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ATRAMENTARIUM
ATRAMENTARIUM, Vas in quo reponitur atramentum, cornu scriptoris, in Gloss. bibl. MSS. anonymi ex bibl. reg. Ezechiel cap. 9. V' 2. Vide Atramentale. Gemma Gemmarum addit : Atramentariolum idem. Charta ann. 890. apud Murator. tom. 1. Antiq. Ital. med. ævi col. 367 :
Birgamina cum Attramentario de terra levavi.
Aliæ ann. 1029. ibid. col. 345 :
Bergamena cum Tramentario de terra elevavimus. Bergamela cum Atrementario de terra levavimus,
in Ch. ann. 1091. ibid. col. 420. Cujus moris, quo ad majorem donationum confirmationem utebantur, rursus meminit Charta Mathildæ ann. 1079. pro episcop. S. Mart. Lucens. apud Lam. tom. 3. Delic. erudit. inter not. ad Chron. imper. Leon. Urbevet. pag. 162 :
Mathilda marchionissa ac ducatrix, secundum legem meam saligam, cum Atramentario, pinna et pergamena manibus meis de terra levavit, et Cunradi notarii domni imperatoris ad scribendum tradidit.