ATTERMINARE 1, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 1 atterminare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 457b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ATTERMINARE1

1. ATTERMINARE, Intra terminos et fines alicujus regionis ponere. Epistola Trajectensis Ecclesiæ edita a Tengnagelio :

Qui quartam partem Episcopatus nostri Terwanensi Episcopio Regni Franciæ, auctoritate domini Papæ, atterminare conatus est

, id est, adscribere.

P. Carpentier, 1766.

◊ Limites assignare. Stat. Saluc. collat. 2. cap. 51 :

Statutum est quod si aliqua persona requisiverit a potestate Saluciarum, quod mittat Atterminatores ad Atterminandum aliquas possessiones seu prædia rustica vel urbana,... quod potestas antiquum mittat, faciat citari personaliter habentes prædia juxta locum, in quo termini plantari requiruntur.

Vide supra Aterminare 2.