« »
 
[]« Aubor » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 464b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/AUBOR
AUBOR, a Gall. Aubour, Alburnum. Chartar. Norman. ex Cod. reg. 4653. A. fol. 82 :
Julianus arcuarius... habet pro 10. sagittis et Arcum de Aubore cum chorda, etc.
Hinc Auboraige dici videtur præstatio, quæ propter alburnum capiendum exsolvebatur. Tabul. capituli Cabilon. pag. 269 :
Item vicedominus les Auboraiges habebit.
Vide Arcus 2.