« »
 
[]« 1 auditus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 471c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/AUDITUS1
1. AUDITUS, ut Auditorium 6. apud Rymer. tom. 9. pag. 790 :
Ambassiatoribus.... non concedebatur Auditus.