« »
 
[]« Auleolum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 482a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/AULEOLUM
AULEOLUM, Sacellum, ab Aula, Ecclesia, de qua suo loco. Miracula S. Urbani Mart. tom. 6. Maii pag. 18 :
In qua benedictione dum carpentarii vellent aptare analogium ad sermocinandum, de Auleolo S. Urbani quod situm erat super maternam, ubi solebat poni corpus Urbani pretiosi martyris, exigente ratione temporis membratim disjunctum, nullatenus redintegrare valuerunt.