«
2 auriculare » (par C.
du Cange, 1678), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 485b.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/AURICULARE2
2. AURICULARE, Gall.
Oreiller, Pulvinar, pulvinus. Anonymus de Morimondensis Cœnobii in
agro Mediolanensi desolatione :
Perscrutantes itaque Dormitorium totum, strata,
coopertoria, Auricularia, cucullas, tunicas asportaverunt.
Computus gener. redituum Regis Franc. ann. 1202. apud
D.
Brussel Tract. de usu feud. tom. 2. pag. 156 :
Pro subtularibus, et pro
Auricularibus, xxiij. s.
Chron. Andrense ann. 1214 :
Abbate vero equitante, si invitatus fuerit, duo linteamina cum Auriculari ad ejus
lectum tenetur providere.
Fragmentum Historicum editum a viro doctissimo Joanne
Mabillonio tom. 1. Analectorum pag. 53 :
In illo tempore Monachis Gallicanis est
indultum, ut femoraliis, laneis camisiis, pelliciis, botis, caperonis de pelliis,
almuciis, coopertoriis, Aurioclaribus, et pro infirmis, culcitris uti possent.
Ubi legendum
Auricularibus, tametsi sic præferat Codex MS. Recensio MS. vasorum et ornamentorum Ecclesiæ Noviom. :
Item unum
Auriculare ad ponendum subtus Missale.
Auricularium, Eadem notione, apud Innocent. III. lib. 13. Epist. 61.
L. Henschel, 1840–1850.
Auricula, Idem significare scribit doct. Editor ad versum 142. Unibovis :
Equam procurat presbiter
Dans hordeum celeriter,
Per nocturnas vigilias
Equæ præbet Auriculas.
Ibi vero nihil aliud esse videtur quam
Aurem præbet. Confer vers.
145.]