« 2 auriculare » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 485b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/AURICULARE2
2. AURICULARE, Gall. Oreiller, Pulvinar, pulvinus. Anonymus de Morimondensis Cœnobii in
agro Mediolanensi desolatione :
Perscrutantes itaque Dormitorium totum, strata, coopertoria, Auricularia, cucullas, tunicas asportaverunt.Computus gener. redituum Regis Franc. ann. 1202. apud D. Brussel Tract. de usu feud. tom. 2. pag. 156 :
Pro subtularibus, et pro Auricularibus, xxiij. s.Chron. Andrense ann. 1214 :
Abbate vero equitante, si invitatus fuerit, duo linteamina cum Auriculari ad ejus lectum tenetur providere.Fragmentum Historicum editum a viro doctissimo Joanne Mabillonio tom. 1. Analectorum pag. 53 :
In illo tempore Monachis Gallicanis est indultum, ut femoraliis, laneis camisiis, pelliciis, botis, caperonis de pelliis, almuciis, coopertoriis, Aurioclaribus, et pro infirmis, culcitris uti possent.Ubi legendum Auricularibus, tametsi sic præferat Codex MS. Recensio MS. vasorum et ornamentorum Ecclesiæ Noviom. :
Item unum Auriculare ad ponendum subtus Missale.
Auricularium, Eadem notione, apud Innocent. III. lib. 13. Epist. 61.
L. , 1840–1850.
Auricula, Idem significare scribit doct. Editor ad versum 142. Unibovis : Ibi vero nihil aliud esse videtur quam Aurem præbet. Confer vers. 145.]Equam procurat presbiterDans hordeum celeriter,Per nocturnas vigiliasEquæ præbet Auriculas.