![[]](img/image.png) « Aurilegulus » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 488b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/AURILEGULUS
« Aurilegulus » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 488b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/AURILEGULUSAURILEGULUS, Qui aurum e fodinis eruit ; in leg. 5. C. de Metallis et Metallar. et leg. 9.
          Cod. Theod. eod. tit. Gloss. Gr. Lat. χρυσορύϰτης,
            Aurilegulus. Gloss. Lat. Gr. Aurilegulus, χρυσεϰλέϰτης. Paulinus Poem. 30 : 
        Callidos Aurilegulos in aurumVertis, et versos imitaris ipsa,Et quibus vivum fodiente verboEruis aurum.
Aurilegi Ambrones, in Epistola 1. S. Bonifacii Archiep. Mogunt. Manilius lib. 5 : 
      Vide Jacob. Gothofred. ad Cod. Th. d. tit. de Metallis et Metallariis. Gloss. Gr. Lat. Χρυσολόγος, Aurilegus.Quærere sub terris Aurum, furtoque latentemNaturam eruere omnem, orbemque invertere prædaImperat, etc.

