« Avitaillare » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 480c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/AVITAILLAREAVITAILLARE, a Gall. Avitailler, Hisp. Avituallar. Urbem, castrum rebus cibariis
aliisve munire. Lit. remiss. ann. 1363. in Reg. 91. Chartoph. reg. ch. 494 :
Idem supplicans castrum suum Petræfortisqui annonam subministrat, apud Froissart. vol. 1. cap. 245 :munivit et Avitaillari fecit de granis et aliis victualibus. Avictuailleur,
Je ne say si ce seroient point Avictuailleurs, qui viensissent refreschir ce chastel de vivres.

