« Avunculus » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 496a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/AVUNCULUS
AVUNCULUS, pro Patruo promiscue usurpatum legere est apud Scriptores mediæ ætatis.
Vide Decretionem Childeberti Regis cap. 1. et Capitularia Caroli C. pag. 161. 296.
Editionis Sirmondi. Carol. II. et
Hlothar. II. Conventus apud S. Quintinum. cap. 4. Pertzio vol. 1. Leg.
pag. 456. Caroli Adnunt. post Conventum ad Sablonarias ib. pag. 487.
Avunculus, uti post Pithœum observat Beslius in Hist. Comit. Pictav. cap. 10. interdum etiam
dicitur, le cousin qui a le germain sur l'autre, quod in Britannia Armorica maxime
usurpatur. Unde ejusmodi cognatos dicimus Oncles à la mode de Bretagne.