« »
 
[]« 2 avus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 496b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/AVUS2
2. AVUS, Chronicon Iperii cap. 7. apud Marten. tom. 3. Anecd. col. 488 :
Si Gengulfus miracula facit, Avus meus cantet ; mox ejus imprecatio in ignominiam adimpletur : nam semper cum loquebatur, Avus ejus cantabat.
An pro Avis, vel Alvus ? Neutrum ; mendum est pro Anus.