« »
 
[]« Bacale » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 508b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BACALE
BACALE, pro Bacile, Pelvis. Antiquit. Benedict. Occitan. part. 2. pag. 325. a Stephanotio nostro collectæ :
VI. Marchas argenti, unum pulcherrimum calicem, duo Bacalia, unum pannum lanæ historiatum.
Hic agitur de anniversariis in Monasterio Gellonensi faciendis. Inde legitur in veteri Onomatisco San-German. n. 501 :
Baccale, Gellone, ubi infusio fit,
puta aquæ vel alterius liquoris ; quod pelvi maxime convenit.