« »
 
[]« Bacapulus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 508b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BACAPULUS
BACAPULUS, Baccapulus. Gloss. Isidori[]  :
Baccapulus, in quo mortui deferuntur.
Infra :
Baccal, in quo mortui deferuntur.
Gaufridus Grossus in vita S. Bernardi Abbat. de Tironio pag. 62 :
Exinde Pastor extinctus indumentis sacris... accurate exornatus, atque Bacapulo decentissime palliato superpositus, sacerdotalibus humeris in Ecclesiam translatus est. Capulum,
Festo id est quo mortui efferuntur. Unde patet perperam Vulcanium vocem Bacapulus, dividere, legendumque scripisse, Bacca, Capulus.
Baccaulus, scripsere Papias et Joannes de Janua, quibus perinde est feretrum in quo mortui efferuntur.